Werkgroep Oude Begraafplaats Groot Bronswijk

De Vereniging heeft in 2011 samen met de werkgroep ‘Oude Begraafplaats Groot Bronswijk’ het initiatief genomen de restauratie en 

onderhoud van de historische begraafplaats op het voormalige terrein van het psychiatrisch ziekenhuis Groot Bronswijk in handen 

te nemen. 

De grote begraafplaats

Groot Bronswijk kent twee begraafplaatsen. In 1891 werd de beslissing genomen tot het stichten van een eigen begraafplaats. Tot die tijd werd er begraven op de begraafplaats van het dorp, maar het aantal graven, bestemd voor Groot Bronswijk, had toen zijn limiet bereikt. 

Op 22 oktober 1893 werd het eerste graf gedolven op het terrein van Groot Bronswijk, weldra volgden er meer. Niet alleen patiënten, ook personeel vond hier een laatste rustplaats. Dit had zeker te maken met de grote betrokkenheid van het personeel op de patiënten, die aan hun zorgen waren toevertrouwd.

Het verplegend personeel droeg zelf de overledenen, behorend tot hun paviljoen, ten grave. Geen gemakkelijke opgave met name voor de jongsten, die soms nog maar net 16 jaar oud waren. De graven werden voorzien van eenvoudige grafstenen, waarvan een aantal door hun gelijkvormigheid doen vermoeden, dat ze door de Groot Bronswijk zelf zijn geplaatst. 

Niet altijd immers werd er naar de patiënten omgezien door de familie, soms uit schaamte. Grafmonumenten van een ander ormaat, soms voorzien van een afbeelding of een tekst of beide zullen in opdracht van de nabestaanden zijn geplaatst.

Na 1966 is er niet meer begraven, hoewel er vijf jaar eerder nog een nieuwe imposante aula met rouwkamers en mogelijkheden voor sectie in gebruik werd genomen. Sedertdien werden de patiënten, voorzover het niet gebeurde in de eigen woonplaats, weer begraven op de begraafplaats van het dorp. Ook zes van de zeventien slachtoffers van de brand in het vrouwenpaviljoen Salem op 24 oktober 1970 vonden er hun laatste rustplaats. 

De werkgroep

Deze begraafplaats wordt steeds keurig onderhouden door enkele vrijwilligers uit het dorp. Het is niet vrij toegankelijk, doch bij de ingang staat een tel.nr., waarop de toegangscode gevraagd kan worden.